Günler geçiyor. Üstelik biz hiç farketmeden hızla, koşarcasına. O koşuşturma içinde akıp giden anların toplamı işte hayatımız. Oysa tutamadığımız, ertelediğimiz, kendi hayatımız. Geçmişimiz ya da geleceğimiz hiç biri şu anımız kadar değerli değil. Geçmişin şu anını güzelleştiremiyor, seni mutlu kılamıyorsa üşümekte haklısın ;) Ama kimsesiz bir hüzne terkedeceğine kendini, karanlığın içinden tecrübelerin ve varoluşunla çıkman daha iyi değil mi?
Yeni gelen yıldan yeni dileklerde bulunmak iyi güzelde o dilekleri gerçekleştirme gücünün aslında -her zaman diliminde- senin ellerinde olabildiğini farkedebilmek o kadar güç mü? Bu yıl ve bundan sonra ki yıllarımız daha güzel geçsin, farkındalığımızın bizi üzmeyip mutlu kıldığı zamanlara açalım yolumuzu. Hayatımızı başkalarının eline teslim etmeyip kendi avuçlarımızın içine alalım. Ne başkasının hayatının yol kesicisi ne de kendi hayatımızın kör edicisi olmayalım. Sağlık, başarı, mutluluk, sevgi ve barış kapımızın önünden eksik olmasın. Nice sevgi dolu yıllara blog dostlarım..
