29 Ocak 2011 Cumartesi

Doğum Günü:))

Biz de o muazzam sayıya kavuştuk:)) Sonunda 2 olduk:) Çalsın davullar oynasın kızlar:))

Bebeğimi beklerken hiç beklemediğim bir şey vardı. O da geç gelebileceği. Çünkü bence ve herkesce de benim gibi aceleci, heyecanlı bir kadının bebeğinin beklenen günden çok çok önce gelmesi gerekirdi. Ama öyle olmadı benim fıstık kızım bir türlü annenin karnında ki korunaklı yerinden çıkmak istemedi. En sonunda baktık ki niyeti yok. Hadi canımcım artık daha fazla beklemeyelim şu risk bu risk diyerek ikna ettiler beni. E bari ilkokula karnımda başlamadan bu işi bitirelim diye razı oldum ben de sezeryan abiye. Epidural sayesinde o muhteşem dakikalara bire bir şahit oldum. Ağzımdan inanamıyorumun dışında hiç bir kelime çıkmıyordu. Ağlıyordu bebişim, yanağıma yanağını koyar koymaz sustu. Allahım dedim bu nasıl bir mucize. O mucize benimdi, bizimdi. Bir sürü şeye birlikte, beraber gögüs germiş, yeri geldiğinde birbirini herkesten çok sevmiş, yeri geldiğinde birbirine herkesten daha acımasız davranmış, tutkuyu da ,sevgiyi de dibine kadar yaşamış bir birlikteliğin biricik oluşumu. Allahın lütfu, ışığım, peri kızım. Hoşgeldin annene ve babana:))
Seninle dolu dolu içime çeke çeke iki yıl geçirdim, geçirdik. Evimin neşesi, güzelim, aydınlık yüzlüm, minik kelebeğim hayat sana hep gülsün. Seni annenden babandan hiç ayırmasın. Bana senin başında durabilme ayrıcalığını tanısın. Beni torun tombalak sahibi yapasın. Mutluluk yakanı hiç bırakmasın. Canımın özü, içimin pır pır kuşu beni anne yapan içime annelik yüreği koyan biricik kızım, yavrum ,evladım nice güzel seneler senin olsun,nice nice yaşlara bir tanem :))